Nienawiść bierze się ze strachu i braku wiedzy. Gdyby ludzie mogli poznać tych, których nienawidzą, i skupić się na tym, co ich łączy, mogliby przełamać tę wrogość. (s. 194)
Ahmad nie ma szczęśliwego życia. Jako dwunastolatek musi zmierzyć się z trudną logiką wojny: siostra traci życie, a ojciec trafia do więzienia. Chłopiec musi iść do pracy, by rodzina miała się z czego utrzymać. Jest zdolnym uczniem, ale na naukę ma czas dopiero wieczorami, po ciężkim dniu morderczej pracy. Początek opowieści - historia dorastania chłopca jakoś mnie nie przekonała. Dopiero jego późniejsze dzieje zostały opowiedziane w ciekawszy sposób. Tak jakby styl ewoluował wraz z dorastaniem bohatera.